αθεματικός

-ή, -ό

λέγεται για τα ρήματα και τα ονόματα που δεν έχουν θεματικό φωνήεν μεταξύ τής ρίζας και τής προσωπικής καταλήξεως, π. χ. ίστημι (θέμα -στη, κατάλ. -μι).

[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερητ. + θεματικός*].